Ο Ιερός Ναός του Παντοκράτορος Χτίστηκε περίπου το 900 μ. χ. πάνω στα ερείπια ενός αρχαίου ναού, του ναού του Ολυμπίου Διός. Ο ναός του Ολυμπίου Διός βρισκόταν μέσα στην περιοχή της αρχαίας αγοράς.

Διακρίνεται για τους όμορφους τρούλους του, οι οποίοι είναι μολυβδοσκέπαστοι, καθώς και για την πολύ ωραία εσωτερική του αγιογράφηση. Είναι ναός Βυζαντινού ρυθμού, αντίγραφο της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Είναι κτισμένος πάνω στην εμπορικότερη οδό επί τουρκοκρατίας την γνωστή οδό Μπολσοκάκ, που δεν είναι άλλη από την σημερινή οδό Παντοκράτορος. Πάνω σε αυτόν τον δρόμο υπήρχαν καταστήματα, πολυτελείς κατοικίες τούρκων αξιωματούχων καθώς και το πολυτελές Σεράι του Μπέη Κούνα, γνωστό σαν το Σεράι της κυρά Κούνενας, της γυναίκας του, η οποία ζούσε έκκλητον βίο.

Από τον Παντοκράτορα, μέχρι το Κάστρο των Πατρών, την σημερινή οδό Γερμανού και περίπου μέχρι τα Ταμπάχανα, ήταν η συνοικία της Μουριάς, που είχε πάρει το όνομα της από ομώνυμο δένδρο που υπάρχει ακόμη και σήμερα, πίσω από το Ιερό του Ναού. Το δένδρο αυτό σύμφωνα με σχετική έκθεση δύο γεωπόνων φυτεύτηκε περί το 1540, αναφέρεται από ξένους περιηγητές, την ιστορία της πόλης των Πατρών του Κώστα Τριανταφύλλου και του Στέφανου Θωμόπουλου.

Κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας ο ναός μετατράπηκε σε Τζαμί και ονομάστηκε Κουρσούμ Τζαμί, δηλαδή μολυβδοσκέπαστο. Το 1687, κατά Την Ενετοκρατία, ο Μοροζίνη κατήργησε το Τζαμί και μετονόμασε τον ναό σε Ιερό Ναό Αγίου Μάρκου. Όταν επανήλθαν οι τούρκοι μετατράπηκε πάλι σε Τζαμί. Το 1828 ο ναός μετατράπηκε σε νοσοκομείο για τους στρατιώτες του Μεζόν. Με την απελευθέρωση επανήλθε στην αρχική του κατάσταση και αποτελεί πλέον μοναδικό θρησκευτικό μνημείο στην περιοχή.

Ο Ιερός Ναός του Παντοκράτορος της ΠάτραςΑς σημειωθεί ότι κατά την έναρξη της επανάστασης του 1821 οι πρώτες σφαίρες που ρίφθηκαν στην Πάτρα κατά των τούρκων ήταν από το μολύβι των θόλων του ναού. Μετά την απελευθέρωση κατεδαφίστηκε το τέμενος και ο ναός με διάφορες συμπληρωματικές κατασκευές, επισκευές και αναπαλαιώσεις πήρε την σημερινή του μορφή. Βάσει διαφόρων στοιχείων και αφιερωμάτων στον ναό η αποκατάσταση του στην σημερινή του μορφή έγινε κατά το χρονικό διάστημα 1835 – 1840. Η μεγάλη ιστορική αξία του ναού είναι αναμφισβήτητη. Κατά καιρούς έχουν γίνει διάφορες συμπληρώσεις και επισκευές με σπουδαιότερη αυτή το 1951 όπου καλύφτηκαν οι τρούλοι με φύλλα χαλκού για την προστασία των αγιογραφιών.